Waar ik als kind gewoon alleen maar buiten speelde en echt onbereikbaar en ‘vrij’ was ga ik nu nergens meer heen zonder mijn telefoon. Ik kan er echt niet van buiten en dat is natuurlijk best triest…
Generatie offline
Oké, ik ga nu even iets heel zacht zeggen (of typen beter gezegd). Mijn bouwjaar is 1982. Dat klinkt inmiddels als de steentijd en dat klopt wel een beetje want toen was alles anders. We aten iedere avond gekookte aardappels, groente en vlees en later kwam er af en toe spaghetti of nasi voorbij. Als wij buiten speelden dan hadden onze ouders geen flauw idee waar we uithingen. We luisterden naar muziek op zelf opgenomen cassettebandjes vanaf de radio en werden boos als daar doorheen gepraat werd. Hadden we kleding of schoenen nodig? Dan gingen we gewoon naar de winkel en als die dicht was dan hadden we pech. Voor een spreekbeurt op school haalden we een boek uit een plek, dat we bibliotheek noemden. Online… internet… wtf is dat?!
Mijn eerste mobiele telefoon
Op mijn twaalfde ging ik naar de middelbare school en kreeg ik mijn eerste mobiele telefoon. Het was de Pocketline Swing, een blauwe. Tegenwoordig vind je deze alleen nog maar in het museum, vlak naast Rembrandt mocht je ooit op zoek gaan. Deze had het formaat van zo’n pakje bakboter en het gewicht kwam daar ook aardig mee overeen. Toen was dat echt een ding puur voor noodgevallen. Ik stapte nogal eens in de verkeerde bus en anders zou ik nooit meer thuis komen. Als je de weg niet wist, dan moest je het namelijk, schrik niet, gewoon vragen aan iemand op straat!
Generatie online
In een artikel van september 2017 las ik dat we gemiddeld onze smartphone 150 keer per dag gebruiken! Wow, dat is nogal wat! Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet zonder mijn iPhone kan. Ik ga terug als ik hem vergeten ben, want een groot deel van mijn leven zit erin. Mijn e-mail, mijn contacten, mijn notities, to do lijstjes, het weer zodat ik weet wat voor kleding we aantrekken vandaag, de route naar een plek die ik anders nooit had kunnen vinden, het belangrijke nieuws en niet te vergeten mijn camera! Bijzonder eigenlijk dat er zoveel in zo’n klein apparaat past en dat je niet meer zonder kunt in een periode van in mijn geval zo’n twintig jaar. Wat een enorm verschil! Zelf vind ik wel dat ik aardig de balans weet te houden. Dat kon ik van deze moeder niet zeggen…
Welke telefoon?
Zelf ben ik echt een iPhone fan. Ik kijk niet naar de lanceringsevents en ik kijk geen documentaires over onze grote vriend Steve, maar als er een nieuwe telefoon gekocht moet worden, dan kijk ik alleen maar naar de iPhone. Ik heb ook een Apple laptop en Apple tv, dus dan is het allemaal gemakkelijk om aan elkaar te verbinden. Het design vind ik ook echt te gek en de functionaliteit is altijd top! Geen ander merk meer voor mij, kan ik wel zeggen.
iPhone X
Uiteraard snap je dat ik benieuwd was naar de nieuwste iPhone X die binnenkort op de markt komt. Zou het wat voor mij zijn? Online zag ik een bedrag van €1300 voorbij komen. Hemel, daar kun je ook een aardige tweedehands auto voor kopen! Alleen gebruik je je telefoon vaker en langer op een dag gok ik zo, waardoor je het voor jezelf een beetje kunt verantwoorden… Deze telefoon heeft de home knop geskipt en is één en al scherm. Daarbij denk ik gelijk aan de breekbaarheid, maar ze hebben gekozen voor de sterkste glassoort die er is. Face ID was er al in de oudere modellen, maar met deze iPhone kun je door middel van gezichtsherkenning je telefoon ontgrendelen. Welcome to the future! Er zijn ontzettend veel verbeteringen en uitbreidingen aan de camera toegevoegd, waardoor de selfie lovers blijven schieten en je emoji’s zelf verschillende gezichtsuitdrukkingen kunt laten maken! Ook kun je hem draadloos opladen… Interessant allemaal, maar die prijs…. Daar moet ik wel heel veel blogs voor schrijven!
Je kleine laten luisteren, dat is zo gemakkelijk nog niet! Ik kreeg tips om te communiceren met een peuter van mijn collega, met inmiddels al drie grote kinderen.
Kort en duidelijk communiceren
Laatst zaten we te lunchen bij mijn parttime baan en een collega met al drie kinderen, waarvan de jongsten inmiddels volwassen zijn, zei iets grappigs. ‘Mensen praten veel te uitgebreid tegen kleine kinderen, dat snappen ze niet. Je moet ze gewoon kort en duidelijk toespreken.’ Als fout voorbeeld volgde ‘Kom maar lekker hier schatje, dan gaan we aan tafel zitten en gaan we lekker eten.’ Het moest iets zijn in de trant van ‘Kom, zitten, eten.’ Alhoewel ik de intentie zeker snap, moest ik hier erg hard om lachen.
Puppy cursus
Mijn reactie was iets van ‘Oh, dan kan ik net zo goed met Otis op puppy cursus gaan!’. Ik zag mezelf al rennend naast mijn kind een parcours afleggen, waarbij ik hem met commando’s liet springen, laag tijgerend onder een net door liet kruipen en al slalommend tussen pionnen door stuurde. Zij het niet dat mijn kind een behoorlijke eigen wil heeft en waarschijnlijk bij het tweede onderdeel van het parcours af afgeleid zou zijn door een vlindertje wat voorbij vliegt.
Commando pinkelen
Tot mijn grote spijt moest ik concluderen dat eigenlijk IK degene ben die de commando’s ontvangt! Waar sommige van zijn leeftijdsgenootjes zich aardig redden met korte zinnen, komen mijn tweejarige Otis zijn zinnen niet veel verder dan ‘Oh nee’, ‘Niet doen’ en ‘Mama zitten’. Niet dat het erg is, maar dan krijg je al snel het commando gevoel.
Communiceren met een peuter
Bamaam! = Mama, mag ik een banaan?
Bah! = Maak NU mijn handen schoon!
Die + wijzen! = Mag ik alsjeblieft die rozijntjes/koekjes/ijsjes?
IJs! = Mam, we rijden langs een winkel waar ze ijs verkopen en dat wil ik.
Koek! = Ik zit in het winkelwagentje en als je mij niet heel snel een koekje geeft dan schreeuw ik de hele supermarkt bij elkaar en geloof mij, dat wil je echt niet…
Wrauwww! = Ik doe een leeuw na en ga je pakken.
Afijn, je snapt mijn punt. In plaats van dat mama de commando’s uitdeelt met het oog op duidelijke communicatie, ben ik degene die de commando’s krijgt van mijn kleine drill-instructor! En weet je wat het erge is? Ik volg ze nog op ook! Commandoooooo pinkelen…
Zoals jullie weten ben ik groot fan van de CliniClowns. Ik vind het een eer om online ambassadeur voor ze te zijn en mocht vorig jaar aanwezig zijn bij de voorstelling Circus CliniClowns. Eerder dit jaar was ik ook aanwezig bij het CliniClowns College en ook dat was een bijzonder spektakel! Wisten jullie dat ze ook door het hele land trekken om voor kleine groepen hun Klein Zintuigen Orkest op te voeren? Een prachtige voorstelling voor bijzondere kinderen.
Muziek is voor iedereen
Muziek is voor iedereen. Ook jij vindt het vast heerlijk om alleen in de auto je favoriete nummer keihard aan te zetten en mee te blèren. Een avondje dansen in een club of op een festival geeft je een ontzettende boost. Muziek heeft een bijzondere uitwerking op mensen en dat zie je ook goed bij kinderen. De kleinste ukkies bouncen al lekker mee met vrolijke deuntjes en zakken keer op keer houterig door hun knietjes als ze net kunnen staan. Alleen is dit helaas niet voor alle kinderen weggelegd…
Klein zintuigen orkest
Speciaal voor kinderen met een verstandelijke of meervoudige handicap tot en met achttien jaar, hebben de CliniClowns muziek toegankelijk gemaakt. Dit doen ze met een muzikale voorstelling: het Klein Zintuigen Orkest, die alle zintuigen prikkelt! Met deze creatieve voorstelling van dertig minuten gaan ze langs instellingen om de kinderen een onvergetelijke ervaring te bezorgen!
Een dag uit het leven van drie postbodes
De voorstelling gaat over drie postbodes die post gaan bezorgen. Uiteraard zijn dit geen standaard postbodes, maar echte CliniClowns! Ze komen aan op de fiets en dan begint het feest… Voor kinderen van ieder verstandelijk niveau is er wat te beleven en er wordt een connectie gemaakt met ieder kind. Het draait op dat moment om wat deze bijzondere kinderen wél kunnen, in plaats van wat ze niet kunnen, waardoor ze enorm opbloeien. De persoonlijke connectie met een clown, een grapje wat ze snappen en de interactie met de hele groep is een beleving die ze nooit meer vergeten, uiteraard vergezeld van veel liedjes en muziek instrumenten.
CliniClowns bij jou op de groep!
Ken jij een groep kinderen of een instelling waar kinderen zitten met een verstandelijke of meervoudige handicap, die ontzettend zouden genieten van een voorstelling van de CliniClowns? Goed nieuws! Op de website van de clowns kun je de groep kosteloos aanmelden! Kijk voor meer info op deze link.
Maak jij het ook mogelijk dat nog meer zieke kinderen een bezoek van CliniClowns ontvangen? Doneer dan via de volgende link: CliniClowns!
Onze levens worden alsmaar voller en drukker. We zijn van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat alert en online. De kinderen zijn al vroeg wakker, er moet gewerkt worden, we proberen het huishouden bij te houden en voor je het weet is de dag alweer voorbij. Hartstikke leuk allemaal, maar het risico op overbelasting is groot. Daarom is het extra belangrijk om thuis ontspannen plekjes te creëren waarin je écht even tot rust komt. Daarom zit ik hier een paar ideeën op een rij om thuis te kunnen loungen!
Laten we beginnen met een lekkere bank! Van oudsher dé plek om op tot rust te komen na een drukke dag, en dat is het nog steeds. Kies je bank daarom met zorg uit. Denk goed na over het materiaal van de bekleding, bijvoorbeeld niet te lichtvan kleur en zeer onderhoudsvriendelijk met het oog op vieze kinderhandjes ;-). Ga ook vooral proefzitten in een showroom en kies de zitstijl die bij je past. Een diepe en lage bank is bijvoorbeeld heerlijk om in te loungen, maar minder handig wanneer je graag rechtop zit en vaak gasten krijgt. Er zijn banken met loungehoekjes voor de avond en zitplaatsen voor overdag. Doe je graag een dutje op de bank of lig je het liefst languit met een boek? Dat kan op een grote loungebank, maar kijk vooral ook eens naar een luxe ligbed voor bij het raam!!
Wanneer je voor het eerst een woonkamer inricht is de kans groot dat je kiest voor een ruim bankstel, dat recht tegenover de televisie staat. Maar misschien passen een luxe fauteuil en een kleine 2-zitsbank wel veel beter bij jouw leefstijl. Een groot voordeel van de fauteuil is dat je flexibiliteit kunt creëren, doordat je deze gemakkelijk kunt draaien of verplaatsen. Bovendien zit een fauteuil heerlijk ontspannen!
Naast de standaard bank en de fauteuil bestaan er nog veel meer comfortabele zitmeubels waarin je heerlijk kunt wegdromen. Wat denk je bijvoorbeeld van een design schommelstoel? Zo één die je heerlijk tot rust wiegt, maar dan met zachte kussens in plaats van harde houtspijlen. Ook de hangstoel is helemaal van deze tijd. Zwevend in de ruimte, in je eigen coconnetje, is het ineens veel gemakkelijker om de rest van de wereld even te vergeten. En een grote zitzak bij de open haard nodigt uit om lekker neer te ploffen en naar het knetterende vuur te luisteren. Op kinderen hebben deze meubels ook een gigantische aantrekkingskracht, dus jouw plekje zal wel snel ingepikt worden!
Heb je weinig ruimte voor grote loungebanken en luxe fauteuils? Wees dan creatief en ga op zoek naar leuke plekken in huis waar je een knus hoekje kunt creëren! Misschien heb je een brede vensterbank waarop je met een kop thee van het zonnetje kunt genieten. Of leg een matras en een heleboel kussens onder de trap in de woonkamer en versier de trap met lampionnetjes. Heb je eenmaal een fijne loungeplek gevonden? Dan weet ik waar ik jou kan vinden als de kinderen op bed liggen…
Een kind is nu eenmaal een kind en het zal inderdaad een keer vallen of zijn of haar hoofd stoten. Alleen zijn er die bepaalde ongelukjes, waar je echt van schrikt en die je als ouder zolang mogelijk wilt uitstellen… Vandaag hadden wij het eerste ongelukje te pakken.
Brokkenpiloot
Otis voldoet helaas aan de perfecte combinatie om brokken te maken:
Hij is wild
Zijn leven is één grote ontdekkingstocht (waarbij hij ALLES wil uitproberen)
Hij luistert niet altijd even goed (als ik heel eerlijk ben)
Toch heeft hij zijn eerste ongelukje met drie en een half jaar nog aardig weten te rekken!
Het eerste ongelukje van je kind
Met een ongelukje bedoel ik hier een situatie waarbij:
Het kind zich echt heel erg bezeert en dus langer gilt dan tien minuten
Waarbij jij je ook zorgen maakt of er ook echt iets kapot is
Toen meneer de grote zware houten la uit het tv meubel (die overigens vol zit met spelletjes en puzzels, dus echt LOEI ZWAAR) in plaats van dicht schoof op zijn inieminie teentjes liet kletteren, was het dus wel even paniek hier in huis…
Schrik bij het kind én jezelf
Ja, Otis was gewaarschuwd bij die zware lade en moest hem daarom dichtduwen van mij, maar eigenlijk was ik ervan overtuigd dat er een stopper op zou zitten. Zo’n ding, waardoor de la er NOOIT uit zou kunnen vallen. Dat was dus niet zo. Na die grote klap volgde er dus een ongelofelijk gehuil wat door merg en been ging en heel erg lang aanhield. Ik was echt bang dat al zijn teentjes gebroken waren, want die la is echt een killer natuurlijk vanaf 30 centimeter hoog op die kleine frummel tenen. Na het bekijken en koelen van de tenen wilde ik gelijk de dokter bellen, maar ik moest wachten tot het harde huilen ophield. Dat duurde dus echt 30-45 minuten, waardoor ik alweer vreselijke scenario’s in mijn hoofd haalde. Is dat moeder eigen?
Eindelijk… de sisser waar het mee afliep
Na lang plakken bij mama en de Mickey Mouse washand met ijsblokjes erin leek meneer een paar uur later weer wat praatjes te krijgen. Ik moest zijn tenen in de gaten houden of ze erg op zouden zwellen en of ze verkleurden en dat viel gelukkig reuze mee op wat beurse tenen en mini nageltjes na (die er waarschijnlijk wel af gaan vallen, jakkes!). Sterker nog, aan het einde van de dag liep hij alweer, hetzij moeilijk op de zijkant van zijn voetje, door het huis.
Gelukkig! Dat liep met een sisser af… Het zal zeker niet de laatste keer zijn. Ik hoop dat hij ervan geleerd heeft en zijn tenen én de zware lades goed in de gaten gaat houden!
Ik heb zo’n exemplaar in huis. Een lief jongetje met een ontzettende sterke wil. Hij is fantastisch; gevoelig en extravert in al zijn emoties. Van extreem blij en uitbundig lachen waarbij de tranen over zijn wangen rollen tot dramatisch verdrietig en in de put als iets niet gaat zoals hij het wil.
Ook is hij standvastig als een standbeeld van duizend kilo dat in de grond is verankerd met tien stalen pinnen van ieder twee meter lang. Hij weet precies wat hij wil en hoe hij het wil. Ik kan je vertellen, dat is niet altijd even gemakkelijk voor een ouder.
Verschillende karakters
Ze zijn er, die kinderen waarbij alles makkelijk gaat. Die alles doen volgens het boekje, goed luisteren en die je nooit hoort. De opvoeding gaat de ouders prima af en zoveel is er eigenlijk niet veranderd sinds de komst van kinderen.
Bij mij is dit niet het geval. Opvoeden is voor meerdere ouders niet gemakkelijk en iedere ouder worstelt met dezelfde situaties. Eerlijk gezegd zie ik bij ons wel degelijk verschil met sommige andere kinderen. Vorig jaar bijvoorbeeld, in dat pannenkoekenrestaurant (ik schreef daar een blog over). Waar wij constant achter Otis aan renden door het restaurant, zat er aan de tafel naast ons een kind van dezelfde leeftijd rustig zijn pannenkoek te eten. Of op het strand (yes, ook hierover heb ik geblogd), waarbij sommige kinderen gewoon bij hun ouders blijven zitten en daar spelen, terwijl mijn exemplaar op onderzoek uitgaat en het op een lopen zet. Mama dus ook, dat begrijp je.
Opvoeding of karakter?
Voordat de opvoedpolitie zich bij mij komt melden: het klopt dat iedereen zijn kinderen anders opvoedt, maar daarnaast verschillen kinderen ook echt. Waar de één overal met gemak alle fases doorloopt, is bij de ander bijna alles een struggle. In het ene gezin is er misschien eens per dag een moment dat een kind niet luistert, maar bij het andere gezin kan dat wel drie keer in een uur zijn.
Ondanks dat een kind met een sterke wil echt niet gemakkelijk is als ouder, hebben ze veel kwaliteiten. Kwaliteiten waar ze later ontzettend veel profijt van zullen hebben. Als je dus soms in je hoofd tot tien (of twintig) moet tellen, houdt dan de volgende zaken in gedachten. Adem in, adem uit.
5 kwaliteiten van kinderen met een sterke wil
Zelfstandig
Als je iets van ze gedaan wilt krijgen, dan is dat soms lastig… Totdat je ze laat kiezen uit twee dingen, dan wordt het zelfs een feestje! Zo hebben ZIJ het gevoel dat ze het heft in handen hebben en dat er hun niets opgelegd wordt. Een win-win situatie! Een goede voorbereiding voor later als ze op eigen benen moeten staan.
Eigen mening
Bij het avondeten of tijdens het aankleden komt dit niet altijd goed uit. Ze zijn kieskeurig en weten precies wat ze willen. Deze kinderen zullen als ze groot zijn goed beslissingen kunnen nemen én het blijken ook nog vaak ondernemers in de dop te zijn.
Geen meelopers
Ze trekken zich niks aan van de mening van een ander en schamen zich nergens voor. Daar kunnen veel volwassenen ook nog wat van leren! Ze zijn niet bang om het anders te doen en lopen niet zo snel met de kudde mee. Een eigen plan trekken is iets om trots op te zijn!
Vastberadenheid
Lang doorgaan in een drambui of een discussie is ouders van kinderen met een sterke wil niet vreemd. Als ik ergens al 5 keer klaar mee ben, dan zit meneer er nog volop in. Ze staan voor de volle 100% achter hun eigen mening of opvatting en de vastberadenheid die hierbij hoort is een kwaliteit om te koesteren.
Grenzen opzoeken
Geloof mij, niet één kind probeert opzettelijk om jou tot waanzin te drijven. Wel zoeken ze de grenzen op en kijken ze tot hoever ze kunnen gaan. Dit is een onderdeel van het opgroeien en laat zien dat ze het heft in eigen hand nemen en het avontuur opzoeken.
Ander perspectief
Het is altijd goed om dingen vanuit een ander perspectief te bekijken. Bijvoorbeeld op het moment dat je erover nadenkt of het legaal is om je kind op Marktplaats te zetten. Of als je voor de twintigste keer moet herhalen dat iets niet mag en je je afvraagt of jouw exemplaren wel oren hebben gekregen. Lees dan de bovenstaande kwaliteiten van jouw kind door en waardeer ze! Oké, nadat je tot tien hebt geteld dan…
Laatst was Otis voor het eerst een week bij zijn vader. Nu kun je daar natuurlijk een hele week over gaan miepen, maar je kunt ook op roadtrip naar Noord-Oost Frankrijk gaan!
Roadtrip zonder kids
Laten we eerlijk zijn. Ik kan echt niet zonder mijn kind. Maar als hij dan een week in goede handen is bij zijn vader, maak daar dan gebruik van met een flinke dosis quality time! Mijn lief en ik besloten spontaan om er een paar dagen tussenuit te gaan en te gaan touren in het Noord-Oosten van Frankrijk. Dit is echt een aanrader als je gek bent op mooie landschappen, kleine dorpjes en een flinke dosis natuur!
Dag 1: Roadtrip naar Noord-Oost Frankrijk
7:30 Vertrek
We vertrokken van huis met een backpack met kleding, onze laptops en een tas met camera’s via de A2 met gierende banden Nederland uit. Het gevoel van vrijheid en niet weten waar je terecht komt vind ik persoonlijk heerlijk. Onderweg boekten we via AirBNB een super leuke overnachting in de richting van onze eerste bestemming.
16:00 Een plons in Lac de Madine – Parc naturel régional de Lorraine
We hebben natuurlijk niet acht-en-een-half-uur in de auto gereden. Onderweg begon er een lampje te branden wat we niet konden plaatsen en zijn de vaders ingeschakeld. Ook heb ik natuurlijk ergens in de bosjes geplast (bij gebrek aan schone toiletten) en zijn we vaak gestopt op te genieten van de oneindige velden met zonnebloemen. We stopten in een minuscuul plaatsje om ons eerste Franse stokbrood van de trip te kopen en keken onze ogen uit bij de gemaaide velden met grote balen graan erop. Je bent gelijk in een andere wereld en dat is echt genieten. Het was die dag 34 graden, dus we zochten dit meer op om even te plonsen. Onder het genot van een sangria (lekker Frans) luidden we de vakantie in!
19:00 Aankomst in Han-sur-Meuse | Onze eerste bestemming
We kamen aan bij Francoise en haar man, super gastvrij en een huis met uitzicht op een vallei. Ze hadden een eigen kasje met groente en fruit, waar ze zelf jams en ander lekkers van maakte. We gingen uit eten in een dorpje vlakbij Saint Mihiel, waar ik mij verbaasde over de rekening van €30,00, voor hoofdgerechten, wijntjes, koffie en toeten voor twee personen. Typisch natuurlijk voor die kleine Franse dorpjes. Na het eten reden we naar het hoogste punt van de omgeving om de prachtige zonsondergang te bekijken om vervolgens in de Franse bedjes te ploffen. Dag één was geslaagd!
Dag 2: Roadtrip naar Noord-Oost Frankrijk
9:00 Ontbijt en afscheid
We startten de dag met een heerlijk ontbijtje met Franse croissants en home made jams an onze gastvrouw. Na een leuk gesprek en wat laatste tips gingen we op pad naar het dorpje voor wat boodschappen voor onderweg.
12:30 Op zoek naar fotorollen
Fotorollen zal je misschien denken? Yep! Iedereen is aan het fotograferen met zijn mobiel of digitale camera, maar met een fotograaf als vriend is er ook een echte Hasselblad met ons mee op pad. Deze analoge camera is een authentiek pareltje van de bovenste plank en daar gaan speciale rolletjes in. Hiervoor moesten we naar Nancy, maar dat lag gelukkig op de route naar onze tweede bestemming! Nadat we eerst bij het postadres van de winkel stonden (verkeerd dus) en vervolgens misgrepen bij de fysieke winkel, vonden we de rollen in een klein winkeltje in het centrum van Nancy. We konden verder op pad!
15:30 Ride with a view
We reden een prachtige route door ontzettend hoge bergen en kleine weggetjes, waarbij we regelmatig stopten om van het uitzicht te genieten. Hoge bergen, vol met groen en kleine huisjes en dorpjes ertussen. Kronkelweggetjes langs diepe afgronden, waar je spontaan wiebeltenen van kreeg, vooral als je hoogtevrees hebt! Deze tocht is echt een aanrader voor het avontuur en het uitzicht.
18:00 Lac Blanc – een prachtig meer in de Franse Vogezen, Alsache
Rij je daar al helemaal hyper-de-piep, denkend dat het niet veel beter kan… Dan kom je opeens een fantastisch natuurlijk bergmeer tegen op 1050 meter hoogte, omringd door bossen en rotswanden! Oh yeah baby! Het was ook nog erg rustig, dus we zochten een plekje op bij de rotsen langs het meer en namen een duik. Uiteraard was deze plek ook een fotomoment waard!
20:00 Aankomst op onze tweede bestemming: Wihr au Val, Alsache
Na de chill-sessie bij het meer reden we verder door de bergen en hoe dichter we bij onze tweede bestemming kwamen werden we omringd door wijnvelden. Overal waar je keek zag je groene bergen en glooiende wijnvelden. Daar krijg je dorst van! Onze tweede bestemming was een studio, lekker privé, en perfect gelegen tussen kleine dorpjes en mooie natuur. Voor ons een goede combinatie om echt even tot rust te komen van de dagelijkse hectiek!
21:00 Dinner & party in Munster, Alsache
In een iets groter plaatsje verderop werden we feestelijk onthaald. Het ging helaas niet om ons ;-), maar er was wel een feest gaande, waarbij er muziek was en je overal op straat kleine lokale hapjes kon proeven. Alle omliggende plaatsen waren uitgelopen om dit feest mee te maken, dus we vielen met onze Hollandse neuzen in de Franse boter. Na wat eten, wijntjes, wandeling door het dorp en illegaal parkeren (wat de aardige politieman gelukkig door de vingers zag) gingen we door het pikkedonker naar ons huisje en hadden we een geslaagde tweede dag achter de rug!
Dag 3: Roadtrip naar Noord-Oost Frankrijk
10:00 Frans ontbijt
Na even rustig wakker worden, reden we naar het bakkertje uit het dorp voor wat heerlijke verse croissants. Na croissantjes klappen in een wijngaard, reden we via de Alsache, wijnroute naar het dorpje Riquewihr. Dit dorpje is gebruikt als inspiratie voor de film Belle en het Beest. Need I say more? Die stond dus zeker op de to-visit list!
11:00 Riquewihr
Wat een ontzettend mooi en schattig dorpje is dit! Een aanrader als je van pittoresk en sfeervol houdt. Kleine scheve straatjes, gekleurde huizen met van die houten planken (een beetje Zwitsers) en veel bloemen. Petite winkeltjes met ambachtelijke specialiteiten en omringt door een stadsmuur. Toeristisch was het en klein beetje, maar wij hadden een goede dag uitgekozen, een donderdag buiten de kindervakantie om. Volgens mij hebben ze daar geen flauw idee waar mensen op afkomen, want het sprookje van Belle en het Beest zegt ze niks. Of mijn Frans is dramatisch, dat kan natuurlijk ook ;-). We klommen omhoog door de wijngaarden om een mooi uitzicht te krijgen op het stadje. Dat is gelukt!
15:00 Fruit kopen langs de weg
Dat is toch leuk. Een bord langs de kant van de weg met ‘Fruits de Bernard’ en hopla, bij Bernard kochten we een kilo bramen en heerlijke abrikozen, wat we konden opeten richting onze volgende bestemming: Lac Noir.
16:00 Lac Noir, Vogezen Alsache
Je leest het goed, Lac Noir is het kleine broertje van Lac Blanc en omdat die gister zo fantastisch was wilden we deze ook even zien. We hadden het geluk om een enorme plensbui van 15 minuten mee te maken, net toen we daar net aankwamen. Daardoor kwamen er gigantische condens wolken van de warme bomen af en dit zag er fantastisch uit! Net of je zo in horrorfilm in gestapt was, waar ieder moment iets lugubers kon gebeuren. Magic!
18:00 Dinner in Keysersberg
We reden verder naar Keysersberg, het stadje wat dit jaar was uitgeroepen tot de mooiste plaats van Frankrijk. Ook een erg mooi dorpje, eerlijk is eerlijk, en in de stijl van Riquewihr. Keysersberg heeft een rivier door het dorp heenlopen en was iets ruimer opgezet ten opzichte van Riquewihr. Super sfeervol en cute, erg leuk ook om te zien, maar voor mij persoonlijk kon het niet tippen aan Riquewihr. Na het eten liepen we door Keysersberg, zagen we veel ooievaars, kenmerkend voor de streek en reden we rustig aan richting onze studio in Wihr-au-Val voor nog wat wijntjes op ons eigen terras.
Dag 4: Roadtrip naar Noord-Oost Frankrijk
10:00 Wijntjes proeven en inslaan
Vandaag was onze laatste dag en zouden we terugrijden. De dag erna zou ik Otis weer ophalen bij zijn vader, dus zo konden we op ons gemak terug richting huis. We konden natuurlijk niet weg uit Frankrijk zonder een doosje Franse wijn! Langs de kant van de weg stopten we bij een onafhankelijk wijnhuis die alleen maar eigen wijnen en likeuren maakte. We mochten heerlijk proeven en kozen een aantal flessen uit voor onszelf en om weg te geven. Ik kan je zeggen, ze zijn stuk voor stuk heerlijk!
12:00 Onderweg naar huis
We vertrokken uit Frankrijk, terwijl we nog wel weken door het land verder wilden touren. Maar niet zonder mijn zoon natuurlijk, dus gingen we lekker weer naar huis. We reden via Duitsland, want dit was de snelste route en kwamen op ons gemak rond 20:00 weer thuis.
Het waren maar vier dagen, maar doordat je zo ontspannen en vrij bent en veel onderneemt, voelt het alsof je een week bent weggeweest. Het gevoel dat je geen rekening hoeft te houden met je kind is voor deze kleine uitstapjes ook echt wel eens lekker. Gewoon alleen denken aan jezelf en waar jij zin in hebt. Het klinkt egoïstisch, maar dat is het zeker niet. Tijd voor jezelf, tot rust komen en quality time samen is super fijn. De volgende keer gaat Otis mee en dan kijken we hoe dat zal gaan!
Je leven staat compleet op zijn kop als je moeder bent. In vergelijking met daarvoor is alles anders en door deze ervaring veranderen er ook dingen aan jou. Ik laat je een ‘kleine greep’ zien van de dingen die overboord gaan als je moeder bent!
Hallo mama!
Laten we eerlijk zijn… Voordat je moeder werd had je een beeld over hoe jij zou zijn als moeder. Hoe jij je kindje zou opvoeden en je dacht dat je je wel kon voorstellen hoe het zou zijn als er een baby aan het gezin werd toegevoegd. Zo was ik ook, maar wat bleek? Ik had geen idee! Geen idee van de onbeschrijfelijke liefde voor een kindje, maar ook geen idee van hoe ingrijpend deze verandering zou zijn.
5 dingen die overboord gaan als je moeder bent
Je principes
Ook ik dacht dat mijn kind wel zou slapen, goed zou eten en dat ik hem geen speentje zou geven. De realiteit was echter dat een speentje het enige was wat mijn lieve baby troost gaf tijdens verborgen reflux en dan geef je hem dat als moeder. Als je kind niet goed slaapt dan denk je dat wel even te gaan regelen, maar je hebt as ouder nu eenmaal een kindje gemaakt en geen robot. Als je kind niet wilt eten wat je net hebt voorgeschoteld, kun je hem of haar zonder eten naar bed sturen, maar je wil toch dat ze IETS eten (of ben ik daar de enige slappe in?).
Je eigen autistische trekjes
Krijg je rode vlekken in je nek als je de kleine aap alle kleuren klei door elkaar ziet kneden? I feel your pain! Toch laat je ze gaan, al jeuken je handen om de klei met minuscule precisie weer te ontleden. Verwacht je een spel te spelen zoals het hoort? Ook niet nodig! Ze verzinnen hun eigen spel en je kunt nog zo leuk proberen ze ‘Mens erger je niet’ uit te leggen. Ze wandelen gewoon hun eigen route en trekken zich niks aan van spelregels.
Je hygiëne
Nee, je wordt niet opeens een viespeuk. Alleen vind je (bijna) helemaal niks vies van je eigen kind. Is er een snotneus en geen doekje binnen handbereik? Dan veeg je het af met je eigen handen. Wordt er over je heen gescheten? Als het je eigen kind is, dan kun je dat gewoon handelen, terwijl je voorheen bij het idee misschien al kokhals neigingen kreeg.
Je planning
Misschien ligt deze ook een beetje aan mij, maar het lukt mij bijna nooit om op het tijdstip wat ik in mijn hoofd had weg te gaan. Je moeder-hoofd stroomt constant over met informatie, dus als iedereen klaarstaat, moet er opeens nog een snack en drinken voor onderweg gepakt worden. Of je moet allemaal trucs uithalen omdat meneer zijn schoenen niet aan wil. Er moet opeens nog een puzzeltje afgemaakt worden of de kleine besluit dat hij niet mee wil en er volgt een achtervolging door het huis. Jep, zo één waarbij jij met oververhit hoofd erachter aan rent en de kleine draak luid lachend langs je heen schiet en onder tafel kruipt. Jij 3 seconden later dus ook…
Je nachtrust
Als ze baby zijn dan komen er natuurlijk nachtvoedingen om de hoek kijken en laten we eerlijk zijn, de baby’s die met 3 maanden doorslapen zijn zeer zeldzaam! Ik slaap bijvoorbeeld al 3 jaar, 6 maanden en 10 dagen niet meer normaal en wordt nog iedere nacht geroepen voor het één of ander. Als je dan zo’n lucky ducky bent met een kindje wat doorslaapt, dan wordt je alsnog ’s morgens om 6:00 vroeg door ze wakker gemaakt. Toch?
Heb ik nog veel dingen die overboord gaan als je moeder bent gemist?
Je krijgt er ook veel voor terug
Ja, het is waar. Je leven verandert ontzettend als je moeder wordt. Er gaan wat dingen overboord, maar dit staat totaal niet in het contrast met wat je ervoor terugkrijgt. Je krijgt daar namelijk het allerliefste wat er bestaat voor terug. Je ervaart de allergrootste liefde en krijgt de kans een kindje te laten opgroeien en opvoeden tot een mooi en bijzonder mens. Die ervaring is het mooiste wat er is!
Het is eigenlijk toch gewoon een klein feestje? In mijn ogen wel! We zitten midden in de sale en ik ben zo blij als een kind in een snoepwinkel! Alleen de postbezorger tilt zich een breuk… Ik ben een sucker voor sale!
Fashion victim 1.0
Sommigen van jullie weten misschien wel dat ik aan het Amsterdam Fashion Institute mijn opleiding heb gedaan. Logischerwijs was ik toen ook aardig met mode bezig. Ik was nooit een trendsetter met een kinky-kapper-kapsel met standaard veel te korte pony’s (de horror, excuses als die op je voorhoofd hangt) en liep ook niet rond in zelfgemaakte cellofaan jurken. Ook gaf ik geen €500 uit aan één paar schoenen en doe ik dat nu nog steeds niet. Ik vond mode gewoon leuk en dat is het natuurlijk altijd zo gebleven!
Mommy fashion 2.0
Sinds ik moeder ben, ben ik zeker geen slons geworden. Gelukkig niet! Wel zijn mijn prioriteiten veranderd in vergelijking met toen ik mijn opleiding deed 15 jaar geleden en heb ik nu ook meer verantwoordelijkheid qua financiën. Als student lagen mijn prioriteiten (uiteraard) bij het studeren, uitgaan en een goede garderobe. Tegenwoordig heb ik een koophuis, een baan, een eigen bedrijf, een zoon, een huishouden, een auto, oh ja en moet ik ook nog kleding aan mijn reet hebben hangen. Je snapt dat mijn persoonlijke verzorging nog steeds belangrijk is, maar dat dit niet bovenaan mijn prioriteitenlijst staat. Daar heb ik ook geen honderden euro’s budget per maand voor vrijgemaakt. I wish, maar dat lukt mij simpelweg niet. Daarom sta ik te trappelen als een trots renpaardje als de sale weer is begonnen!
Sucker voor sale!
Ik koop zeker niet alleen maar in de sale, maar je kunt wel gewoon veel meer kopen dan normaal. Ik zie nog mijn lachende vader voor mij van vroeger die niet meer bijkwam toen ik hem mijn theorie vertelde. ‘Als ik iets in de sale heb gekocht, dan heb ik toch gewoon geld verdiend?’ Oké, zo werkt het dus niet, maar ik ben wel extra blij als ik iets scoor voor een mooi prijsje. Of als dat paar schoenen waar ik al een tijdje op zit te azen opeens onwijs is afgeprijsd! Het moment dat er zo’n enorme doos wordt afgeleverd en dat je wacht op een rustig moment om op je gemak alles aan te passen en te combineren. Dan voel ik mij weer even die student van toen, waarbij een toffe outfit een hogere prioriteit heeft dan een nieuwe wasmachine of grote beurt van de auto. Een momentje waarop je jezelf verwent: HEAVEN!
Oeps, de deurbel gaat… Daar zul je mijn vriend van PostNL weer hebben, sshhhttt!
Soms zijn de verschillen zo duidelijk tussen kinderen en ouders. Zo was dat ook die dag op het strand. Je had Otis en ik met een stukje verderop die moeder met dat rustige jongetje.
Dag op het strandje
‘Dat rustige jongetje’ zegt als omschrijving waarschijnlijk al genoeg. Helemaal omdat ik het over verschillen heb. Need I say more? 😉
Vorige week was het heerlijk weer en ben ik een dag met Otis naar een strandje geweest. Het was zo leuk, lekker en gezellig dat we samen de hele dag gebleven zijn. Al snel zag ik een stukje verderop ook een moeder zitten. Ook met een zoontje in dezelfde leeftijd als Otis; drie jaar. Terwijl ik met Otis speelde keek ik af en toe naar hen omdat mij iets opviel.
Die moeder met dat rustige jongetje
Deze moeder lag daar op haar grote handdoek en keek af en toe naar haar zoontje. Deze kleine man zat braaf drie meter verderop aan de waterlijn te spelen met een schepje. Hij was heerlijk aan het rommelen en bleef zitten waar hij zat. En dat UREN LANG! Ik was zo verbaasd! Deze moeder lag gewoon te zonnen alsof ze een ‘normaal’ oftewel ‘pre-kind tijdperk’ dag op het strand had! Ze las een boekje, lakte haar nagels en keek af en toe tevreden naar haar zoontje. Dat lijkt natuurlijk heerlijk en zal voor sommige mensen normaal zijn, maar voor mij leek het een situatie uit een andere dimensie. Ik wist eigenlijk niet of ik daar jaloers op was of niet.
Smeren en niet smeren
Ik zal je even wat vertellen, in het kort, over mijn zes uur op het strand met Otis. Terwijl ik het kleed neerleg en ik meneer nog niet eens heb omgekleed heeft hij al een sprint gezet richting het water. Na het omkleden en insmeren heb ik geen tijd voor zonnebrand op mijn eigen lijf, want mijn exemplaar is zo enthousiast en kan niet wachten. Als je mij dus ziet met rode schouders:ik blijf het proberen!
Otis de dierenvriend
We staan samen in het water nep visjes te vangen in zijn netje. Vervolgens vang ik alle kikkervisjes die hij kan vinden en we verzamelen ze in de emmer om ze vervolgens weer vrij te laten. We redden torren uit het water en brengen ze op het droge. We vinden een rups die we over Otis zijn hand laten lopen en die zetten we neer in de schaduw van de bosjes. Als we deze na een half uur spelen niet meer kunnen vinden ziet Otis een vlinder en roept hij trots: daar is ie! (met dank aan Rupsje Nooitgenoeg)
Rennen kleine blije held!
Hij verjaagt alle meeuwen voor de mensen van het strand en ik volg hem op gepaste afstand. We gaan op onderzoek in de duinen en vinden samen wel 300 schelpen. Als ik hem na een uur succesvol naar de handdoek heb weten te lokken voor een broodje en wat drinken moet dat in 30 seconden gebeuren voordat er weer een meeuw voorbij komt en mijn kleine ‘Usain Bolt’ alweer gevlogen is. Mama dus ook.
Otis en mama: non-stop actie
We bouwen zandkastelen, waar Rem Koolhaas een puntje aan kan zuigen en allemaal andere kindjes komen meespelen. We vinden veren, stampen in het water om zandwolken te maken, blijven proberen om een meeuw te vangen en tellen hoeveel opblaas krokodillen er in het water zijn. Kortom: we hebben het super leuk en spelen de hele tijd samen. Ik vind het heerlijk om samen met hem dingen te ontdekken en hoop dat hij later zegt: ‘Weet je nog mama, die keer dat je dat grote mooie zandkasteel had gebouwd en daar het halve strand mee speelde? Of toen we die keer in die hoge boom geklommen zijn?’
Quality time met mijn kind
Soms denk ik als ik naar die moeder met dat rustige jongetje kijk: ‘Heerlijk, ik zou ook wel op zo’n dag even vijf minuten op mijn kont willen zitten’. Aan de andere kant zijn deze momenten met mijn zoon de belangrijkste momenten. De momenten van tijd voor elkaar, de momenten dat ik hem dingen kan leren en laten zien wat er allemaal te ontdekken is in de wereld. Hoewel die dagen soms best actief en vermoeiend zijn, zou ik toch niet willen ruilen met die moeder met dat rustige jongetje.
