Overdag is het verboden te slapen hier in huis!
Claudia

Overdag is het verboden te slapen hier in huis!

Wat zou het soms toch heerlijk zijn om overdag eens een keer een momentje te gaan liggen. Gelukkig (zegt zij sarcastisch) lukt dat natuurlijk nooit, want er is altijd wel wat te doen. Ook kan ik dat niet maken tegenover Otis, want de regel ‘verboden te slapen overdag’, heeft alles met hem te maken…

Waarom slapen?

Mijn peuter Otis is mij er eentje. Een nachtbraker van de bovenste plank. Het zou mij niks verbazen als hij het concept ‘afterparty’ geïntroduceerd heeft en ik wil niet weten hoe het er aan toegaat als hij eenmaal puber is. Volgens mij mag je hem dan voor alles wakker maken, want hij wil niets missen! Slapen ’s nachts? Het boeit hem geen hol. Team no sleep heeft een erelid en dat is mijn eigen zoon!

Laat hem slapen!

Daarom zou je misschien denken: ‘Wees blij dat het kind eindelijk eens slaapt!’. Ik snap je punt en zo heb ik ook de eerste 2 jaar tot 2,5 jaar van zijn leventje gedacht. Elk kwartiertje is meegenomen, als je het over het grote geheel bekijkt. Nou, dat is helaas tot op zekere hoogte waar. Het zou natuurlijk heerlijk zijn als hij overdag twee uurtjes uitrust. Voor meneer zelf om uit te rusten en laten we eerlijk zijn: moeders kunnen twee uur overdag hun handen vrij ook goed gebruiken. Alleen heeft het bij mijn kind consequenties… Consequenties waar je later spijt van krijgt…

Team no sleep

Waar een groot deel van de Nederlandse baby’s en peuters overdag met gemak een paar uur liggen te tukken en braaf rond 19:00 richting hun bedjes gaan en met een kwartier in dromenland zijn, is dat hier niet het geval. Als mijn Otis overdag slaapt, al is het een kwartiertje in de auto, dan merk ik dat gelijk in de avond als hij naar zijn bedje gaat. Het in slaap vallen duurt dan geen half uurtje, maar je hebt dan gewoon tot 22:00 plezier van hem. Trouwens, om 6:00 staat meneer dan weer vrolijk naast zijn bedje: ‘Mama, ik ben wakker!’ Ook goedemorgen!

Verboden te slapen

Thuis hield ik hem al vanaf ruim twee jaar overdag wakker, terwijl hij op de opvang, waar hij drie dagen per week naar toe gaat, wel nog ging slapen overdag. Uiteraard wisten ze daar thuis pas ontzettend laat in slaap valt, omdat hij overdag daar blijkbaar teveel uitrust. Toch hadden ze het idee dat hij die slaap juist nodig had overdag. Een paar weken geleden hebben we een extreme beslissing genomen om te kijken wat het uithaalt: wakker houden op de opvang! Het is voor hem nu ook daar overdag verboden te slapen…

Het resultaat

Het is bijna de goden verzoeken als ik dit zeg… Na drie en een half jaar lang gebroken nachten, iedere nacht standaard een paar keer uit bed, periodes ’s nachts urenlang wakker, nachtangsten en wallen tot onder mijn oksels, lijkt nu EIN-DE-LIJK het tij te keren. Meneertje ligt tegenwoordig tussen 19:30 en 19:45 in bed en bijna iedere avond lukt het hem om voor 20:00 in slaap te vallen. HA-LE-F*CKING-LUJAH! Excuse my French! Ik had mij er al bij neergelegd en de hoop al opgegeven, maar het lijkt toch echt een stuk beter te gaan!

Van nu af aan is hier in huis dus:

Regel nummer 1: Verboden te slapen overdag!

Bel een exorcist! Over night terrors en nachtmerries
Claudia

Bel een exorcist! Over night terrors en nachtmerries

Er wordt mij regelmatig gezegd dat ik aardig kan overdrijven. Ik heb zelfkennis: dat klopt. Toen ik alleen de allereerste keer night terrors meemaakte bij mijn zoontje (nee, dit is geen nachtmerrie), schrok ik zo ontzettend dat ik serieus niet wist wat ik moest doen.

De eerste keer

Mijn zoontje werd wakker en begon gelijk heel hard te gillen en schreeuwen, compleet in paniek. Ik ging snel naar hem toe en hij schreeuwde het uit alsof iemand hem martelde. Vervolgens tilde ik hem uit bed en hield hem tegen mij aan, maar hij duwde mij weg en begon te trappen en draaien met zijn kleine lijfje. Ik moest echt moeite doen om hem veilig vast te kunnen houden. Hij leek wakker maar leek mij niet te zien, keek dwars door mij heen. Ik kan je melden: dan slaat er bij jou ook lichte paniek toe!

Onmacht

Wat ik ook probeerde, hij leek in een soort trance te zitten, waar ik hem niet uitkreeg. Afleiden, lichten aan, met hem in mijn armen gaan lopen, niks was goed en niets kon hem uit zijn hysterische modus krijgen. De keren dat we samen huilend bij mij op bed hebben gezeten zijn ontelbaar. Je bent wanhopig, want je kind is in paniek en je kunt hem niet helpen. Het enige wat ik kon doen is hem heel dicht tegen mij aan houden, om hem het gevoel te geven dat ik er voor hem was.

night terrors oh yeah baby

Night terrors

Otis bleef deze exorcist-achtige aanvallen houden en ik raakte eraan gewend. Iedere keer blijf je wanhopig, maar je weet dat het overgaat en dat het de volgende ochtend lijkt alsof er niets gebeurd is. De eerste keer dat ik de term ‘night terrors’ hoorde, was van mijn slaap coach, eerder dit jaar. Dat was hetzelfde moment dat ik erachter kwam dat ik met mijn beste bedoelingen fout op hem reageerde.

Hoe te handelen?

Dit advies heb ik van mijn slaap coach, dus ik heb het niet zelf verzonnen. Had ik dit maar eerder geweten, want waar een night terror gemiddeld 10 tot 15 minuten duurt, heb ik mijn mijn vasthoud-tactiek dit steeds erger gemaakt naar zelfs 30 tot 45 minuten.

  • Blijf bij je kind, maar raak hem niet aan. Invloeden van buitenaf kunnen het erger (en langer) maken.
  • Zorg ervoor dat je kindje zichzelf geen pijn kan doen. Leg hem bijvoorbeeld op het grote bed en blijf bij hem zodat hij er niet uit kan vallen.
  • Een oorzaak kan zijn dat je kindje oververmoeid is of een verstoring van het slaappatroon (bijvoorbeeld tijdsverschil met een vakantie). Je kan je kindje iedere dag een half uur eerder op bed leggen, om zo extra te rusten. Zorg ook voor een stabiel slaappatroon met vaste slaaptijden.
  • Praat er de volgende ochtend niet over met je kleine. Hij zal zich niets ervan herinneren.

Als deze aanvallen herkenbaar zijn: I feel your pain. Hopelijk kun je iets met deze tips of herken je het, mocht het een keer voorvallen. Een schrale troost: het gaat over. Otis had het eerst soms wel wekelijks en nu nog een enkele keer, misschien eens per twee maanden.

Gelukkig leven we niet in de Middeleeuwen, anders had er vast een zeker een exorcist voor de deur gestaan, met het geluid wat er uit dat kleine kereltje komt.

Otis 5 tips voor als je niet kunt slapen
Otis

Otis 5 tips voor als je niet kunt slapen

Tips voor als je niet kunt slapen? Dan ben je bij mij aan het goede adres! Jullie kennen het vast wel, je wordt wakker en valt niet meer in slaap… Super irritant! Ik ben daar natuurlijk expert in ondertussen, dus lees verder en misschien steek je er wat van op!

Otis vertelt: 5 Tips voor als je niet kunt slapen

1. Bij mama in bed

Dat is natuurlijk wel zo gezellig! Zet het op een brullen, wedden dat ze vanzelf komt kijken? Ik ken haar natuurlijk langer dan vandaag, dus eerst denk ze: ‘Huh, is hij wakker?’, daarna ‘Ja, hij is echt wakker’. Dan wacht ze serieus nog even om te kijken of ik vanzelf weer in slaap val! Nou ja, ik ben geen amateur! Oké, ik geef toe dat ik soms wel gelijk ga huilen terwijl ik eigenlijk nog half slaap en dan snel weer wegsukkel… Maar meestal ben ik wakker, klaar om in het grote bed te gaan! Als het lukt in die rotslaapzak, kun je er het beste bij gaan staan in je bed, dan pakt ze je er gemakkelijk uit. Als je blijft liggen probeert ze je namelijk te sussen en gaat ze na een minuut weer weg. Hoe onbeleefd kun je zijn!

2. Spelen met mamaOtis-tips-voor-als-je-niet-kunt-slapen-2

Na het bekende verhaal dat ik in het grote bed mag, maar dan wel echt moet gaan slapen (GAAAAP, niet van vermoeidheid, maar verveling, tell me something new!) doe ik uiteraard eerst net of ik rustig ga liggen. Zo heb ik mijn zin en laat ik mij even van mijn goede kant zien…. Voor 5 minuten dan! Ik ben toch echt wakker dus ik probeer een reactie uit te lokken bij mama. Eerst klim ik bovenop haar en dan rol ik er weer af. Zo’n keer of 20 achter elkaar. Ik weet gewoon dat ze wakker is, maar ze doet alsof ze slaapt. Een goede actrice zal ze nooit worden. Ik weet zeker dat ze reageert als ik ‘mama’ zeg, want dan smelt ze gelijk. Oh god ze wil knuffelen! Die kus en aai over mijn bol weet ik ik nou ook wel, ik wil spelen!!

3. Gymnastiek

Dan ga ik maar iets voor mezelf doen, te beginnen met wat gymnastiek. Beweging is altijd goed voor je toch, dus waarom niet om een uur of 4:00? Ik begin met wat sit-ups waarbij ik steeds ga liggen, zitten, liggen en weer zitten. Gemiddeld een keer of 100. Daarna trek ik mijn downward dog uit de kast, even stretchen en op mijn kop staan… Ik eindig met wat koprollen door het bed heen, waarbij mama steeds rechtop schiet, omdat ze bang is dat ik zo het bed uit koprol. Nee hoor, dat bewaar ik voor later!

4. De wekker en vensterbank

Naast het bed op de vensterbank staat een klein kastje met rode lichtjes en knopjes. Geen idee waar dat voor is, maar laten knopjes en schuifjes nu mijn specialiteit zijn! Eerst druk ik ze apart in, dan twee tegelijk en uiteindelijk ram ik erop los! Totdat ik aan dat ene knopje kom… Dan maakt het opeens heel veel herrie waar mama onwijs van schrikt (en ik stiekem ook wel)! Dan maar de vensterbank… Wist je dat je daar vanaf het bed perfect op kunt klimmen en liggen? Uiteraard mag dat niet, want ze is bang dat ik eraf val. Oooooeeeeehhhh en dan val ik zo op mijn hoofd op het grote bed zeker, wat een waaghals ben ik toch!! (en jij een pussy mam…) Ik hang nog een paar keer in de gordijnen en dan heb ik het wel weer gehad. Op naar de volgende activiteit!

5. Escape from Alcatras

Nou ja, eigenlijk probeer ik gewoon uit bed te komen, maar dat is echt een mission impossible, die mij tot nu toe nog niet gelukt is. Een plotselinge grote sprong, onverwacht aanvallen, langzaam steeds dichter naar de rand kruipen… Ik heb het allemaal geprobeerd maar steeds weer heeft ze mij te pakken op het laatste moment. Als jullie tips hebben, dan hoor ik die graag!

Ondertussen zijn we 2 uur verder en ben ik eigenlijk best moe…. Hmmm even lekker liggen nu ik toch in het grote bed ben!

Slapen voor dummies: To sleep or not to sleep…
Claudia

Slapen voor dummies: To sleep or not to sleep…

Slapen is voor mij heilig. Dat is niet altijd zo geweest, maar dat is het zeker sinds ik moeder ben. Ooit schreef ik zelfs een brief aan mijn nachtrust, hopende dat hij ooit bij mij terug zou komen. Tegenwoordig is mijn slaap zo van slag dat ik wel een lesje slapen voor dummies kan gebruiken…

Slapen in het pre-kind tijdperk

Slapen zonder gestoord te worden, wel zien hoe laat je wakker werd en ook totaal geen rekening te hoeven houden met de volgende dag. Weet je die dagen nog toen je thuiskwam toen het al licht werd na een fantastisch feest? Je dook snel je bed in om vroeg in de middag wakker te worden, uit bed te komen om wat eieren te bakken om vervolgens op de bank te crashen om een film te gaan kijken. Of die avonden dat je gewoon ging slapen wanneer je wilde, omdat je wist dat het niet uitmaakte hoe laat je uit bed kwam? Dat lijkt voor mij alweer het stenen tijdperk, ook al ben ik nog maar drie jaar moeder.

Slapen sinds ik moeder ben

De dag dat ik moeder werd is voor mij nog steeds de mooiste. Op dat moment realiseerde ik mij niet dat ik toen totaal geen benut had van het concept ‘moe’ en dat mijn slaapjes grof in de war geschopt zouden worden. Mijn kleine aapje hield niet van slapen, waardoor ik sinds die bewuste dag bijna niet meer ‘normaal’ geslapen heb. Met normaal bedoel ik de standaard 7-8 uur onderbroken slaap, wat de hele wereld zo netjes lijkt te doen.

Slapen voor dummies

Af en toe lijk ik wel niet in orde. Als Otis bijvoorbeeld een keer uit logeren is bij mijn ouders of bij zijn vader, dan zou je verwachten dat ik in bed ga liggen en binnen twee minuten in slaap val om na een onderbroken slaap van tien uur in de kreukels wakker te worden. Niets is minder waar…

Ik wordt nog steeds een paar keer wakker in de nacht. Zo ook om 6:00, mooie tijd he? Het kleine spook heeft mijn nachtrust blijkbaar in drie jaar tijd weten te ontwrichten en een nieuw ritme erin gepompt. Wat het erge is, ik functioneer ook prima op die paar uur slaap ook!

Slaapdronken en knock-out

Waar ik kinderloze mensen hoor over om 22:00 op bed liggen omdat ze alweer om 6:30 moeten opstaan, daar ga ik tegen 0:00 eens een keer slapen. Ik heb tenslotte pas tijd om nog iets te gaan doen als de kleine prins slaapt en laat dat deze zomer pas tegen 21:30-22:00 zijn. In de nachten wordt ik ook nog een paar keer geroepen met wat instructies, die ik uiteraard braaf en slaapdronken opvolg om vervolgens weer knock-out te gaan in bed.

Zes uur slaap telt niet?

Laatst las ik dat zes uur slaap per nacht niet telt en dat je dan net zo goed niet kunt slapen. Sorry? Daar ben ik het uiteraard totaal niet mee eens. Die zes kleine kostbare uurtjes nemen ze mij niet af! Iets met ‘Wie het kleine niet eert…’

Wie slaapt er nog meer zo slecht sinds er een kleine is?

Frustraties van nachtouders: 3 dingen die je niet wilt horen
Claudia

Frustraties van nachtouders: 3 dingen die je niet wilt horen

Ouders met een baby of kindje wat slecht slaapt die begrijpen elkaar. Je behoort samen tot een soort geheime ninja-clan en weet door één blik op die wallen genoeg. De frustraties van nachtouders zijn allemaal gelijk.

Huidige status

Inmiddels gaat het wat beter (HOERA!). Dat wil niet zeggen dat Otis doorslaapt, maar dat hij mij per nacht soms maar één keer roept. Het is vele malen erger geweest met stukken slaap van 1,5 uur, onderbroken door een wakkere en huilende baby. Of midden in de nacht 3 uur lang klaarwakker zijn. Otis dus hé, ik zeker niet. Het onderstaande schreef ik alweer twee jaar geleden.

Slaapproblemen bij baby’s

Van slaapproblemen bij kindjes weet ik ondertussen al heel wat af. Niet dat ik mijzelf expert wil noemen, eerder ervaringsdeskundige en geloof mij: dat wil je niet. Graag had ik een heerlijk slapend kind gehad. Ik heb veel geprobeerd en erover gelezen, dus ik weet wel goed wat de verschillende opties zijn die je kunt proberen. Als ouder van een slecht slapend kleintje ben je op een gegeven moment op, moe en leg je je erbij neer. Steeds wat nieuws proberen geeft namelijk ook onrust en daar heb je op een bepaald moment echt de puf niet meer voor. Ik bekijk het per nacht en hoop op betere tijden. 😉

nachtoudersGoed bedoelde adviezen

Iedereen is ondertussen bekend met de situatie en heeft de beste bedoelingen. Vaak krijg je dan ook goed bedoelde adviezen. Meestal is dat prima, maar er zijn ook momenten dat je er zo doorheen zit, dat je het gewoon echt niet wil horen. Hier mijn top drie, waar ik regelmatig de kriebels van krijg… Voel je overigens niet aangesproken bij enige herkenning, het is niet persoonlijk bedoeld en ik ben absoluut niet boos. Het is alleen soms letterlijk en figuurlijk vermoeiend… Here we go:

Frustraties van nachtouders

1. Gewoon laten huilen

Uiteraard heb ik dat al geprobeerd en ook voor langere periodes. Als je met meerdere mensen in huis woont, kan het wel soms lastig zijn als iemand vroeg op moet om te werken en je bijvoorbeeld de andere kinderen wel rustig wil laten slapen. Goed bedoeld, been there, done that! Verschillende methodes geprobeerd, wat in ons geval werkte tot op zekere hoogte. Mijn Otis is namelijk een behoorlijke doorzetter en kan zonder pardon 1,5 uur lang keihard huilen. Dat voelde voor mij echt niet goed.

2. Die van mij werd vannacht ook 2 x wakker, vet irritant

Trust me, zo’n nacht doe ik een moord voor. Soms hebben mensen het idee dat ze weten wat je doormaakt als hun kleintje ook een paar nachten slecht slaapt door ziekte of een doorkomend tandje. Uuhhmm, not even close! Gelukkig zijn er ook mensen die mij aanhouden als ‘het kan altijd erger’. Dat is al fijn om te horen en uiteraard is dat ook wat ik doe: relativeren! Ik denk dan: ik heb een prachtig, gezond en heerlijk kind. Daar zijn anderen jaloers op die misschien geen kindje kunnen krijgen.

nachtouders3. Je moet het loslaten

Serieus, ik moet het loslaten? Als ik mijn kind zijn gang laat gaan slaapt hij 7-8 uur per 24 uur. Daar groeit hij echt niet van en dat trekt dat kleine mannetje niet. Het is een baby en hij heeft mij nodig om sturing te geven en voor hem te zorgen. Doordat ik er bovenop zit gaat hij qua uren een stuk beter, nog steeds minder dan gemiddeld, maar hij komt in de buurt. Ik doe waar ik mij prettig bij voel en ik weet precies wat mijn kind nodig heeft. Dank u! (Overigens heb ik dat loslaten uiteraard ook geprobeerd… Geen succes.)

Wat vinden nachtouders dan wél fijn om te horen?

Wat ik wel heel fijn en lief vond om te horen: ‘Breng hem anders een nachtje bij mij, dan kan jij even bijtanken.’ Super lief! Wees maar niet bang dat ik ‘ja’ zeg, maar door het aanbod alleen al voelde ik mij gesteund. Dan heb je niet het gevoel dat het aan jou ligt, of dat je iets fout doet. Het ene kindje heeft meer slaap nodig dan de ander en niet één kindje is hetzelfde. Volg gewoon je hart, dan zit je altijd goed.

Power to the nachtouders!!

Mijn bed en nachtrust zijn heilig!
Claudia

Mijn bed en nachtrust zijn heilig!

Sommige mensen hebben een klein altaartje in huis staan. Compleet met (Xenos – nee die brengen geen geluk) buddha, wierrook, mini plantjes en kaarsje. Ik heb dat niet, maar ik heb wel een andere ‘heilige’ plek en dat is mijn bed. Mijn bed en nachtrust zijn heilig!

Een bed is niet zomaar een bed

Een bed is voor mij niet zomaar een bed. Het is mijn eigen eiland en mijn comfy zone. Ik gebruik mijn bed niet alleen voor slapen en quality time. In mijn bed worden ook tenten gebouwd met Otis en er wordt in gewerkt in de avonden. Ik kijk er films in onder het genot van snacks (terwijl ik de kruimels in bed echt niet kan uitstaan) en er wordt in gestoeid in de ochtenden met mijn wilde Otis. Er wordt in gebrainstormd en in geknuffeld met mijn liefdes. Het bed is toch wel één van de belangrijkste plekken in huis.

Nachtrust is heilig

Aangezien ik de laatste drie jaar slecht slaap, yep sinds mijn zoontje geboren is, is slaap voor mij iets onbereikbaars. Het hoogst haalbare in de behoeftepiramide van Maslow (tja, de behoeftes zijn opnieuw gerangschikt, speciaal voor mij). Daarom probeer ik ook zoveel mogelijk tijd in bed door te brengen als ik kan. Slaap of geen slaap! Als iemand weet hoe belangrijk slaap is, dan is het een oververmoeide moeder! De nieuwkomer op de Nederlandse markt, Simba, leeft erg met mij mee en heeft mij een nieuw matras laten uitzoeken! HOERA!

Simba – voor een perfecte nachtrust

Simba heeft een matras ontwikkeld met als doel een perfecte nachtrust. Dat klinkt supa-dupa aantrekkelijk, dus daar wilde ik wel meer van weten! Verschillende experts hebben hun krachten gebundeld om het perfecte matras te ontwikkelen. Verschillende lagen foam, revolutionaire en flexibele springveren (wel 2500 stuks!) en een door Simba zelf ontwikkelde toplaag Simbatex maakte een goede start. Na uitgebreid testen is er hier en daar nog wat gefinetuned met als resultaat één matras dat zich aanpast aan het lichaam van de slaper. One size fits all dus op de afmeting van je bed na. Kom maar door met die nachtrust!

Let’s go!

Na het kiezen van de afmeting is je eigen Simba al binnen 3 dagen in huis. Ik heb overigens nog nooit zo gemakkelijk en snel een matras gekozen, zonder proef-liggen, harder of zachter en dat soort toestanden. Hij komt binnen in een nette compacte doos en komt vanzelf in vorm als hij uit het plastic komt. Heel bescheiden en rustig, hopelijk net zoals de bijgeleverde nachtrust. Tijdens het eerste neerploffen denk ik: ‘Ja, hij ligt lekker!’. Vijf minuten op je rug is natuurlijk iets anders dan nachtenlang erop doorbrengen, dus laat ik nog even een nacht of twee afwachten voordat ik mijn conclusie trek.  Wist je trouwens dat je je eigen Simba 100 dagen mag uitproberen en kosteloos kunt terugsturen? Goede service!

Brengt Simba een betere nachtrust?

Ik moet eerlijk zeggen dat het Simba matras heerlijk ligt! Door mijn drukke leven met gezin en als ondernemer ga ik vaak pas laat slapen en ben ik met mijn zoontje op nog voordat de haan kraait. Tijdens mijn nacht van gemiddeld zes uur slaap ben ik er vaak nog één of twee keer uit ’s nachts voor mijn zoontje. Mijn uren slaap en nachtrust zijn dus minimaal, waardoor ik eigenlijk standaard moe ben. Na een paar dagen en nachten op de Simba valt het mij op dat ik meer uitgerust ben, terwijl ik aan uren hetzelfde slaap. Ik heb minder last van mijn rug en schouders, waar ik normaal ook regelmatig last van heb. Blijkbaar hadden deze klachten te maken met mijn oude matras, want deze klachten heb ik nu niet meer!

Het is dus mogelijk om zonder bijgeleverde nanny een matras te scoren, waardoor je beter uitgerust bent. Hoe fijn is dat? Ik ben verkocht en ben bang dat ik nu nóg meer tijd in bed ga doorbrengen… 😉 Ben je ook benieuwd en wil je 100 dagen proef-liggen? Check dan even hun website voor meer details! Slaap lekker allemaal!

Dag lieve nachtrust
Claudia

Dag lieve nachtrust

Lieve nachtrust,

Excuses

Laat ik eerst beginnen met je mijn oprechte excuses aan te bieden. Vroeger, in de tijd voordat ik moeder werd, heb ik mij nooit gerealiseerd hoe waardevol je bent. Ik ben nooit een uitslaper geweest, maar ik presteerde wel het beste op een nacht van 7-8 uur slaap. Je was voor mij vanzelfsprekend. Logisch dat je je niet gewaardeerd voelt.

Je hebt mij verlaten

Je hebt mij alweer bijna 3 jaar geleden verlaten. Gewoon, zomaar abrupt zonder iets te zeggen. Van de ene op de andere dag was je vertrokken en liet je mij verslagen achter. Wat gaat de tijd snel en wat snak ik soms terug naar de tijd dat jij er voor mij was. Als ik toen wist, wat ik nu weet, dan had ik je iedere dag de hemel in geprezen.

Les geleerd

Ik heb mijn lesje wel geleerd en zie in hoe belangrijk jij bent. Aan de andere kant heb ik ook leren leven zonder jou. Geloof het of niet, ik functioneer prima met 4-6 uur slaap, onderverdeeld in 3 stukken. Knap he? Er liggen tegenwoordig standaard twee theelepeltjes in de vriezer. Die houd ik in de ochtend onder mijn ogen, om van mijn weekendtassen wat compactere clutches te maken. Dat staat toch net wat prettiger. Kortom, ik red het ook prima zonder jou, maar dat betekent niet dat ik je niet mis.

Till we meet again

Met deze brief en mijn openheid, hoop ik toch dat ik de deur weer een beetje op een kier heb gekregen. Wie weet kom je mij één dezer dagen wel weer eens opzoeken. Gewoon, for old times sake. Oude vriendschap verroest niet, dat werk. Als ik heel eerlijk ben, dan hoop ik dat je op een dag bij mij terugkomt, mij stevig vasthoudt en mij nooit meer verlaat. Ik wil je niet afschrikken, want ik weet dat je niet houdt van claimen. Toch is dat een stiekeme droom van mij.

Nachtrust, goede oude vriend, weet dat je hier altijd welkom bent. Ik ben er voor je en ontvang je met open armen als de tijd rijp is.

Liefs,

Claudia

Hoe ik de slaap coaching heb ervaren plus het resultaat!
Claudia

Hoe ik de slaap coaching heb ervaren plus het resultaat!

Zo, dat was een pittige maand! Je mentaal voorbereiden op een traject wat best zwaar is, vervolgens de hele routine en houvast overhoop en compleet opnieuw beginnen. Dan begint het natuurlijk pas en ga je vol goede moed van start! Erg spannend!

Het resultaat
Op 12 maart zijn we gestart met de slaap coaching onder begeleiding van Susanne Willekes van The Sleep Agency. Ons traject is afgerond na vier weken met dagelijks contact, steeds de methode iets aanpassen naar Otis situatie en veel volhouden en consistent zijn. Ik kan met trots zeggen, dat we het met succes hebben afgerond, oftwel MIJN KIND KAN DE NACHT DOORSLAPEN! Hoera voor Otis! Na twee jaar van ieder uur gillend wakker worden of urenlang wakker zijn en niet meer in slaap kunnen vallen heeft mijn kleine prins geleerd om zelf weer in slaap te kunnen vallen als hij wakker wordt! Op het moment dat hij dus in slaap valt ’s avonds, slaapt hij door tot de volgende ochtend op eigen krachten. Fan-tas-tisch! Het resultaat waar ik op hoopte… Ik ben Susanne super dankbaar hiervoor, want dit is zo fijn na al die slapeloze jaren!

Mocht je zelf ook een kindje hebben met slaapproblemen of je kent iemand die hiermee worstelt, dan heb ik hier even beknopt mijn ervaring beschreven.

Voordelen slaap coaching:

  • Professionele hulp
    Je bent zo wanhopig dat je zelf van alles uitprobeert, wellicht op de verkeerde manier of niet consistent. Ik vond het super fijn om sturing te krijgen van een expert met uitleg bij het slaapgedrag van mijn kind, zodat ik hem zelf leerde ‘lezen’ en zo nu beter op hem in kan spelen.
  • Dagelijks contact
    Als je kind niet slaapt, dan ben je hier al dagelijks mee bezig, maar door de slaaplog bij te houden en hier iedere dag feedback op te krijgen, stem je dus stukje bij beetje de training af op je kind. Susanne is zelf ervaringsdeskundige, dus het is heel fijn om begeleid te worden door iemand die je begrijpt.
  • Maatwerk
    Ieder kind is anders en reageert verschillend op bepaalde technieken. Het is natuurlijk ideaal dat je op deze manier dagelijks de methode kunt aanpassen om er zo gezamenlijk achter de komen wat de beste tactiek is voor jouw kind.

Bereid je goed voor…

  • Probeer zo uitgerust mogelijk te zijn (voor zover dat kan).
  • Dit traject heeft nogal wat impact op alles, onder andere je dagindeling, dus laat het over je heenkomen en ga er maar gewoon in mee.
  • Ik vond het super fijn om soms overdag even wat me-time te hebben, omdat ik het alleen deed en het vrij pittig is. Het is belangrijk dat je het vol kunt houden, dus pak je moment even als dat mogelijk is.

Extra’s
Nu is het dus dagelijks genieten van mijn kind, die naast het doorslapen ook niet meer oververmoeid is, waardoor de dagelijkse dingen ook een stuk gemakkelijker gaan en zonder al teveel hangen en strijd. Mijn zoontje is meer ontspannen, kan zichzelf beter vermaken, is vrolijker en gezelliger en maakt gelijk grote sprongen in zijn ontwikkeling. Naast nachtrust voor Otis en mezelf, heb ik er dus nog veel meer cadeautjes bij gekregen!

Ik ben ontzettend trots dat het gelukt is en zou Susanne ook iedereen aanraden die net zo radeloos is als ik zelf ook was. En nu? Nu ga ik lekker vroeg naar bed! Even twee jaar nachtrust inhalen… 😉

Slapen we al?
Claudia

Slapen we al?

Alweer is er een week voorbij! Aan de ene kant lijkt het alsof we pas met de slaaptraining begonnen zijn, maar aan de andere kant voelt het alsof ik het al een eeuwigheid doe. Wat denk jij? Slapen we al?

In deze week zijn er veel stappen gemaakt! Hoezee! Dat was ook wel nodig, want vorige week wist ik niet of het ons wel zou gaan lukken. Ik was het vertrouwen een beetje kwijt, maar nu heb ik goede hoop, met als vooruitzicht een ‘normale’ nachtrust! Wat is er gebeurd:

  1. Van onrustig naar rustig
    Waar Otis vorige week nog heel onrustig sliep, gaat het de laatste twee a drie nachten aardig goed! Ik durf dit bijna niet te zeggen, want voorheen betekende dat altijd het einde van de stijgende lijn en donderde deze spontaan weer een dal in. In de onrustige nachten betekende dit, dat ik gemiddeld 13 keer per nacht aan zijn deur stond. Dan begon hij te huilen of gaf hij een schreeuw. Vaak was het dan loos alarm, maar een redelijke nachtrust voor mama kun je het nog niet echt noemen natuurlijk. Otis merkt hier overigens zelf niets van, dit zijn de overgangen van diepe naar lichte slaap. De laatste paar nachten slaapt hij rustiger, dus lekker voor Otis en stiekem ook voor mij!
  2. Van uren wakker naar kort wakker
    Waar hij voorheen met gemak 3 uur wakker kon zijn ’s nachts (dat verhaal dat ik van m’n kruk af donderde van de slaap en meneer vrolijk stond te springen), is dat nu enorm ingekort! Soms is hij even 10 minuten wakker, maximaal een half uurtje. Wat een verademing!

Sleep-and-Baby-Quotes-3

We zijn er nog niet helemaal… We gaan nu de puntjes op de spreekwoordelijke ‘i’ zetten, om ervoor te zorgen dat het een schone slaper wordt! De focus ligt vanaf nu op:

  1. In slaap vallen ’s avonds
    Waar dit voor de training altijd met een kwartier, uiterlijk half uur gebeurd was, is dit nu compleet anders sinds we gestart zijn met de slaaptraining. Nu ik dit schrijf, om 21:10 slaapt hij nog niet (terwijl hij vanaf 18:30 in bed ligt) en hij heeft zelfs een avond tot 22:20 lopen spoken! Hopelijk kunnen we dit goed bijsturen.
  2. Vroeg wakker in de ochtend
    Het doel is om de kindjes die deze training volgen te laten slapen tot minstens 6:00, liever 6:30 of 7:00, maar dat is niet altijd haalbaar. Dit zal klinken als een hel voor ouders met goed slapende kinderen, maar geloof mij: I would be so happy with 6:00! Ik ben benieuwd of we dit voor elkaar kunnen boksen!

Beter nieuws dus deze week! Stel je nou voor dat ik volgende week gewoon slaap zoals het ook zou kunnen… Dat hoeft echt geen 8 uur per nacht te zijn, maar dat je gewoon makkelijk 6 uur zou kunnen halen. Dat zou toch het allermooiste kado zijn voor ons twee! Nog even doorzetten…

Slapen als een baby? Slaapcoaching update!
Claudia

Slapen als een baby? Slaapcoaching update!

Inmiddels zijn we een week verder sinds de vorige update en het was een week met ups en downs. Slaapcoaching is niet niks en moet je zeker niet onderschatten! In je eentje (of samen met een tweeling!) is het misschien ook wel extra pittig…

Downs
Waar ik hem voorheen altijd even liet gaan als hij wakker werd, moet ik met deze tactiek gelijk in actie bij iedere kik. Dat is niet erg, maar als je zelf steeds nét 1 uurtje slaapt, dan kun je nog wel eens denken: ‘Huh, wat? Waar ben ik? Wat voor dag is het? Oh, slaapcoaching!‘. Niet als zombie, maar als ‘mombie’ ga je op de automatische piloot je bed uit en volg je braaf de instructies.

Er zijn ook nachten waarbij je gerust 2,5 uur zit te wachten tot hij weer in slaap valt. Of een ‘dag’ die al begint om 3:15. Ik ga soms maar gewoon voorover op mijn eigen benen liggen en ben dan zo moe, dat ik zonder moeite in een winterslaap zou kunnen donderen. Meneer niet, die staat springend in zijn bed en doet kiekeboe met zijn schaduw…

Daarnaast is je hele dagindeling anders en ben je overdag ook bezig met het aantal uren dat hij totaal slaapt, op welke momenten en hoeveel uren er tussen deze momenten inzitten. Omdat je een cyclus moet doorbreken is dat echt lastig, want je hebt het niet in de hand. Je kunt op je kop gaan staan en 342 keer de Macarena achterstevoren dansen, het kind moet toch zelf in slaap vallen. Het vereist dus enorm veel geduld.

Slaapcoaching slaaptraining Otis

Ups
Er is zeker vooruitgang op een paar andere punten, sinds we de training gestart zijn. Hoera!

  1. Otis is van zijn flessen af!
    Hierdoor eet hij een stuk beter en vraagt hij ook echt om eten. Zo ken ik hem niet! Hij eet nog niet ‘normaal’ hoor, avondeten blijft een ding, maar brood (met één soort beleg) en fruit is echt enorm vooruit gegaan!
  2. Otis is een stuk meer relaxt en ook rustiger overdag.
    Hij vroeg altijd veel aandacht en was vaak hangerig. Ik merk dat hij sinds een paar dagen na de start van de training zich een stuk beter zelf kan vermaken! Wat een verademing om gewoon eens wat te kunnen rommelen in huis. Het is hierdoor echt een stuk gezelliger samen en we genieten veel meer van elkaar! (Niet dat we dat daarvoor niet deden, maar toen was alles wel een stuk moeizamer).

Gaat het lukken?
Ik maak mij zorgen. Zal slaapcoaching wel aanslaan bij Otis? Waar de meeste kinderen die deze training volgen met twee weken ’s nachts doorslapen, lijkt dat bij mijn exemplaar nog lang niet in zicht. Op het moment dat ik dit schrijf zitten we al op dag tien. Oké, we hebben nog een paar dagen, maar zou het hem lukken om zelf de cyclus te doorbreken? Ik hoop het echt!

Volgende week volgt een nieuwe update, hopelijk van een uitgeruste moeder met een uitgerust kind!