De titel klinkt in ieder geval veelbelovend! Zal dit dan het laatste deel van deze reeks zijn? Dat zou betekenen dat Otis zonder speen door het leven gaat…
2 september kan de boeken in
Toen ik die ochtend wakker werd had ik nog geen flauw idee dat ik aan het einde van de dag een kind zonder speen zou hebben. Hoe dat kwam? Lang leve mijn vriend! Hij ziet mij al zolang hiermee rommelen en het eigenlijk niet aandurven, dat hij besloot om de knoop door te hakken…
Otis de speen-verslaafde
Otis en ik gingen even naar de slager en mijn vriend moest even bij een andere winkel zijn. De dagen ervoor hadden we weer ontzettend drama gehad, onder andere in de auto, omdat de kleine prins als hij zijn zin niet krijgt of iets niet gaat zoals hij wil, gelijk om dat vreselijke stuk rubber begint te gillen. Niet een beetje, maar net alsof hij gemarteld wordt als hij hem niet krijgt. Je gaat serieus met de ramen dicht rijden, ook al is het 25 graden buiten en bloedheet in de auto. Niet goed voor de bloedruk in ieder geval!
Overrompelen met een kado
Otis en ik waren al klaar en hij liep buiten over een muurtje heen, toen mijn vriend opeens een speelgoed visje voor zijn neus hield, die zelf ging zwemmen in het water. Het was nog een Nemo ook, dus extra bonus punten! hij zei: ‘Otis, zullen we jouw blauwe tuttie ruilen voor deze vis? Dan breng ik jouw tuttie naar de mevrouw van de winkel.’ Ik keek hem aan met een blik die hing tussen ‘Ben je wel goed bij je hoofd’ en ‘Je bent mijn held, want je weet dat ik een extra zetje nodig heb.’ Zo gezegd, zo gedaan! Otis had niet eens tijd om er echt goed over na te denken en liep trots met dat visje over straat. Ik voelde eerlijk gezegd een soort angst, maar ook het ‘let’s do this!’ gevoel. Zo dit dan echt het moment zijn?
Otis zonder speen
We hebben hem nog een paar keer duidelijk gemaakt dat hij hem echt geruild heeft en wellicht door de voorbereiding met speen 1 en speen 2, leek het het perfect te begrijpen. Er was één moment aan het einde van de middag toen hij moe werd en zei ‘Ik wil de vis niet meer, ik wil mijn tuttie terug!’. Dat gevoel verdween als tutties in de speelgoedwinkel, toen hij die vis echt in het water zag zwemmen. Pfieuw!
De eerste nacht
Oké, meneer was de week ervoor twee avonden zonder speen in slaap gevallen, dus dat kon hij al. De eerste nacht sliep hij voor 20:30 en dat vond ik een goede score. Hij werd alleen wakker om 23:00 en waar hij normaal zijn tuttie pakt en zonder het te merken weer weg sukkelt, werd hij nu echt wakker en leek hij niet goed te kunnen plaatsen wat hij nodig had om weer in slaap te komen. Mag ik melk, ik heb het koud, ik heb honger, mag ik tv kijken, er kwamen van allerlei smoesjes uit de koker. Mama wil je bij mij zitten of mag ik in het grote bed?
Kleine jongen, grote jongen
Dat gebabbel en die smoesjes probeerde we een beetje in te perken, door te zeggen ‘Otis, als je niet goed slaapt dan kun je geen grote jongen worden. Als je niet goed slaapt, dan wordt je zelfs iets kleiner! Oh ja, ik zie het, je bent wat kleiner geworden!’ De uitwerking was niet helemaal zoals voorzien, want hij was daarvan zo onder de indruk dat hij wel even papa en opa en oma wilde bellen. Het was inmiddels 0:30 ’s nachts…
Uiteindelijk viel de kleine directeur om 1:30 in het grote bed in slaap en werd hij de volgende ochtend wakker. Dat allemaal zonder naar zijn tuttie te vragen. Kleine held! De tweede nacht werd hij 23:30 wakker en sliep hij weer om 0:00. Vooruitgang! Dat werd een kwartier wakker en inmiddels zijn we alweer wat weken verder. Hij wordt wel echt ERG vroeg wakker (zeg maar tussen 5:00 en 6:00), maar je moet er wat voor over hebben…
Tuttie tussenstand
Start: 3 tutties
Huidige status: 0 tutties!!!!
