Voor alles is een eerste keer, zo ook voor het fietsen op de grote weg. Eerst leer je je kind fietsen zonder zijwieltjes en dan komt er een dag dat je gaat oefenen op de grote weg. De weg waar auto’s rijden en het ‘gevaar dreigt’. Geen zorgen, je kind ziet dit niet (maar jij wel).
Leren fietsen zonder zijwieltjes
We gingen naar het bos bij ons in de buurt en de fiets ging mee. Tijdens het oefenen op het gras bleek dit geen groot succes. Daar trapte hij natuurlijk veel te zwaar, er zaten hobbels in het gras en hij kukelde daardoor steeds om. Op de geasfalteerde paden ging het een stuk beter en daar schoot hij vooruit! Licht slingerend weliswaar, maar hij fietste! Uiteraard heeft iedereen met hem geoefend; zijn Adda en zijn vader, en zijn zusje en ik stonden te juichen en klappen langs de weg.
Ouders van Nu heeft trouwens handige tips als je je kind wilt leren fietsen. Ook schreef ik een blog met 7 tips voor de aanschaf van een kinderfiets. Wellicht heb je er wat aan!
Fietsen op de grote weg
Dan wil hij natuurlijk een keer de grote weg op. Het liefst naar school fietsen! Uuhh oké, ja ook dat moet een keer gebeuren. Laten we eerst een keer gaan oefenen in het weekend. Op een zondag is het lekker rustig op de weg, dus daar gingen we! Ik op mijn eigen fiets met Sadé voorop in haar stoeltje. Otis ernaast op zijn eigen stoere kinderfiets. Via de tuindeur lopen we met de fiets langs de buurman (en zijn auto), voordat we bij de stoep zijn. ‘Laten we met de fiets aan de hand naar de stoep lopen Otis, dan kun je daar opstappen.’ Een briljant idee bleek achteraf, want al voordat we bij de stoep waren, kletterde meneer, compleet in de knoop met zijn fiets, tegen de auto van de buurman aan! Ik keek om en zag hem met zijn wang tegen de zijkant van de auto aangeplakt liggen met armen en benen die overal uitstaken… ‘Gaat goed, doet geen pijn!’, riep hij geruststellend….
Fietsen op je kinderfiets
Lang leve een klein zusje, want met de billendoekjes veegde ik gemakkelijk alle zwarte vegen van zijn toet en konden we echt op pad. Waar Otis trots honderd uit kletste (en slingerde), hoorde ik mezelf constant zeggen: Armen strak houden Otis! Iets verder van de auto’s af… Zie je dat paaltje daar, we gaan erlangs fietsen. Uitrollen want er komt een straat aan en misschien rijdt daar een auto. Naast mij blijven fietsen kanjer!. Zo ging het oneindig door van ons huis tot de eindbestemming: school!
Ja, als ze eenmaal kunnen fietsen, dan ben je er nog niet! Dan is het voor hun feest op de grote weg (en jij staat op scherpschutter-scherp). Gelukkig heeft het sindsdien veel geregend (reden 1) en moest ik werken en dus veel zware tassen meenemen (reden 2), waardoor we nog niet echt aan veel fietsen op de grote weg zijn toegekomen. Maar ik moet er binnenkort toch aan gaan geloven…
Meer lezen over kinderfietsen of mom life? Je leest het op de blog!
