Je hoort weleens van die verhalen dat ouders een beetje nerveus worden als hun kindjes van ledikant naar peuterbed gaan. ‘Hij ging liggen en we hebben hem niet meer gehoord!’. Uuhhmm, zo ging dat bij mij dus niet.
Ledikant
Uiteraard snap ik hun nerveusiteit volkomen! Vooral met mijn kleine nachtbraker kost het mij geen enkele moeite om doemscenario’s voor me te zien. Zeg nu zelf, een ledikant is toch een beetje een veilig ‘kooitje’. Ze kunnen er niet uitvallen, maar ze kunnen ook niet iedere 10 seconden naast je staan if you know what I mean.
Voorbereidingen
We hebben zojuist de eerste nacht in het peuterbed achter de kiezen. ik zeg bewust ‘we’, want het ging helaas niet zo gemakkelijk als hierboven staat…
Het bed was begin augustus al besteld en kwam uiteindelijk eind oktober binnen. Ik heb Otis dus al weken lopen brainwashen met ‘grote jongens, groot bed‘ uitspraken en gister was het eindelijk zover. Hij zag zijn bed staan, mooi opgemaakt met een leuke hoes en bijpassende knuffels en was enthousiast! Ik heb gelijk even van de gelegenheid gebruik gemaakt om de verzameling van 20 knuffels in zijn bed wat uit te dunnen en dat lijkt zowaar te lukken ;-).
Van ledikant naar peuterbed: nacht 1
Het was 19:30 en dat betekent bedtijd. Het hele ritueel was de revue al gepasseerd en meneer lag in zijn nieuwe bed, klaar voor de nacht. Whahahahaha, geloof je het zelf? Ik ook niet! Hij is denk ik wel 68 keer zijn bed uitgeweest, van zachtjes gluren om het hoekje tot stampend voor je gaan staan een een show opvoeren.
Tactieken uittesten
Uiteraard heb ik ook van alles geprobeerd, steeds terug in bed leggen, bij hem blijven zitten, negeren, toespreken, tot zelfs dreigen aan toe! Nou ja dreigen: ‘Als je niet als een grote jongen in je bed blijft liggen, dan komt opa morgen weer het babybed neerzetten voor Otis. Otis is toch een grote jongen?’. Oké, als ik het zo lees is één vaste tactiek misschien beter, maar je gaat toch zoeken naar de juiste manier waar jouw kleintje op reageert.
Kom maar door
Uiteindelijk sliep Otis om 23:15. Wel weer een persoonlijk record van hem gebroken van het laatst in slaap allertijden. Helaas was het niet heel lang feest, want vanaf 1:00 was hij alweer wakker en om 1:30 heeft het arme kind alles ondergespuugd: zichzelf, zijn nieuwe bed en mama! Of het de spanning was of toeval, dat weet ik niet. Uiteraard in het holst van de nacht samen douchen, bedden verschonen, lappen in de week zetten en alles ontsmetten.
Knock out
Hierna viel het aapje als een blok in slaap. Tussen 2:30 en 7:00 ben ik nog twee keer bij hem geweest, omdat hij wakker was en overdwars met zijn hoofd uit bed hing. Steeds recht in bed leggen en dus maar een dik kleed ernaast, voor het geval hij uit bed dondert.
De eerste nacht was geen feest en iedereen is moe. Gelukkig is er één troost, het kan vannacht alleen maar beter worden! To be continued…
