Ik mag wel van mezelf zeggen dat ik echt geen super strenge commando moeder ben. Er kan hier best veel, maar er moet WEL geluisterd worden. Bij ons is sinds een paar dagen de tv de deur uit en ik vertel je in deze blog wat eraan vooraf ging…
Tv fan
Mijn kind is gek op tv kijken. Ook al mag hij dan in de ochtend eventjes een half uur kijken en aan het einde van de middag voor het eten. Het is dus echt niet dat hij uren achter de tv zit. Oké, in het weekend soms even iets langer, of dan kijken we een keertje alleen in de middag een film. Dat moet op zich kunnen toch? Hij vraagt er veel vaker om en als hij uit moet wil hij eigenlijk altijd verder kijken.
Wat eraan vooraf ging
Laatst was er een ‘situatie’, waardoor ik dacht: dit kan zo niet langer. Otis mocht tijdens een oppas-sessie bij mijn ouders op de iPad een filmpje kijken. Nu mag er natuurlijk bij opa en oma altijd veel meer, dat is logisch. Maar het resultaat was een opa die geen nee kon zeggen en Otis die drie uur (!) later nog filmpjes aan het kijken was. Ik kwam hem halen en wilde naar huis gaan, maar meneer wilde niet van de iPad afkomen. Het werd zelfs een compleet drama, wat eindigde in een half uur krijsen en een kind wat in zijn blote kont door de kamer rende, onhandelbaar omdat hij zijn zin niet kreeg. Het is dat het mijn eigen kind is, anders had ik hem zo laten afvoeren naar een oud klooster voor een old-skool exorcisme uitdrijving. Dat gedrag kon echt niet en ik schaamde mij zelfs voor mijn ouders.
Mijn reactie
Toen we thuis kwamen, nog steeds overstuur en huilend, moest ik hem echt duidelijk maken dat dit niet door de beugel kon. Oké, ik was ook nog eens woest, ik geef het toe. Ik liep naar de tv toe, trok alle snoeren eruit en riep: Weet je wat er gebeurt met kindjes die niet luisteren? Die kijken helemaal geen tv! En ik voerde de tv af naar de slaapkamer. Hij schrok zich een hoedje en werd van schrik rustig. Mama, ik ga echt luisteren, bleef hij zeggen. Mooi, dan snap je dat het nu dat het serieus is.
Experiment: de tv de deur uit
Die avond had ik het erover met mijn lief en daarnaast had ik ook nog een onderzoek gelezen, over het effect van tv kijken op kinderen. Hieruit kwam dat het zeker van invloed was op de ontwikkeling en schoolprestaties op latere leeftijd. We keken ook eens goed naar onszelf en hoewel we bijna geen tv kijken, realiseren wij ons dat het een soort ‘escape’ is. Even ontsnappen uit je eigen leven en een ander verhaal volgen. Deze tijd kun je natuurlijk ook gebruiken om een boek te lezen of jezelf te ontwikkelen op welk vlak dan ook. Juist voor kinderen vinden wij het belangrijk dat ze blijven ontwikkelen en hun eigen creativiteit stimuleren. Nu zeg ik niet dat dit niet gebeurt als ze soms tv kijken, maar als het zo’n drama wordt, dan moet er even ingegrepen worden.
Back to basic
Met een tv in de huiskamer ‘in your face’ is het natuurlijk bij ieder minuscuul moment dat je even niet weet wat je moet gaan doen gemakkelijk om te vragen of je tv mag kijken. Alleen wat gebeurt er als die tv daar dus niet staat? Wij gaan dus even back to basic voor minimaal één week. De tv de deur uit! We hebben het verhaal opgehangen dat de tv stuk is en gemaakt moet worden. Eens kijken hoe deze week verloopt. Is er minder drama? Kan hij zichzelf goed vermaken? Ik ben erg benieuwd en doe uiteraard verslag van hoe het gegaan is!
Meer mom struggles lezen? Je vindt ze op de blog!
Visuals: Shutterstock
