Zoals jullie inmiddels wel weten is mijn Otis een aardig temperamentvol kind. Een tijd geleden schreef ik hier een blog over, die voor een deel van jullie erg herkenbaar was.
Goedbedoelde adviezen
Nu krijg ik aardig wat adviezen hier en daar van de mensen om mij heen. Hoe lief en aardig deze ook bedoeld zijn, soms begrijpen mensen echt niet hoe zo’n temperamentvol kind is en hoe je hiermee om moet gaan. Geloof mij, ik weet het zelf ook niet, maar er zijn wel een aantal adviezen waarbij ik in mijn hoofd heel iets anders denk, dan ik werkelijk zeg. 🙂
Goedbedoelde adviezen die ouders van een temperamentvol kind niet meer willen horen 😉
1. Dat heeft de mijne ook weleens hoor
Uuuhhh, nee niet dus. Tuurlijk, iedere peuter heeft weleens een driftbui of zijn dag niet. Dat komt inderdaad overal voor. Alleen 5 tot 9 drama-momenten of driftbuien per dag, geloof mij, dat is andere koek! Het is ook nét even anders als je kind er met gemak een half uur in kan blijven hangen.
2. Ik vind hem juist altijd zo lief en rustig
Dat is hij gelukkig ook! Alleen rustig niet altijd. Al zijn emoties zijn extreem, dus of hij is extreem blij en gelukkig, maar hij kan ook extreem verdrietig zijn als iets hem niet zint. Krijgt hij zijn zin niet? Berg je dan maar, want dan krijg je een mega-driftbui om je oren! Thuis in de vertrouwde omgeving en met vertrouwde mensen kan het gedrag heel anders zijn dan met anderen erbij.
3. Je moet gewoon rustig blijven
Dat klopt inderdaad en dat ben ik het meeste van de tijd ook, maar ik ben ook maar een mens en mijn engelen-geduld is ook weleens op. Mensen hebben uiteraard het beste met je voor en er zit zeker wat in, dat ‘rustig blijven’, maar alleen hebben mensen totaal geen idee wat er al maanden of jaren aan vooraf gaat. Jij bent er ook weleens he-le-maal klaar mee dat sommige dingen altijd moeilijk moeten en enorm veel overtuiging en energie kosten. Helemaal ten opzichte van mensen met rustige kinderen. Maar goed, we blijven tot 10 tellen :-).
4. Gewoon even streng zijn en consistent zijn
Dat streng zijn heeft een hele andere uitwerking op temperamentvolle kinderen. Natuurlijk krijgt hij regelmatig straf, maar als je hem zo hard afwijst, dan is er geen land meer met hem te bezeilen. Hij voelt zich enorm in de steek gelaten en niks wat je zegt dringt meer tot hem door. Deze kinderen hebben een iets andere tactiek nodig en zijn vaak super gevoelig. Laten weten dat iets niet mag kan gelukkig op verschillende manieren (wat uiteraard niet betekent dat mijn manier altijd werkt, ik probeer ook maar wat).
Begrijp mij niet verkeerd, mijn Otis vind ik de allerliefste. Gelukkig gaat het sommige periodes ook beter en wordt hij steeds ouder. Toch is het soms lastig dat je je door anderen niet begrepen voelt. De ouders met temperamentvolle kinderen weten vast wat ik bedoel!
Meer lezen of driftbuien en temperamentvolle kinderen? Ik heb er een speciale afdeling aan gewijd op de blog! Lucky you… 😉
